Baggeren door de modder

Elke dag loop ik met de hond langs een welbekend pad hier in de buurt. In zomer en winter. Afhankelijk van het seizoen is het een zandpad of een modderpad. Met een zandpad, noch met een modderpad is er iets mis. In de zomer stuift het lekker, in de herfst en winter baggert het "lekker (?)". Hond en baas vinden het prima zo, als het binnen de perken blijft. Het meest geschikte schoeisel wijst zich snel vanzelf.

Op deze route kom je ook vaak dezelfde mensen tegen. Collega’s met honden, joggers, nordikkers, of gewoon wandelaars tegen de hoge bloeddruk en voor het gezond bewegen.  Op bepaalde tijdstippen zijn er ineens van die heldere momenten en prijs je jezelf gelukkig dat je de camera bij je hebt.

Het pad is voor een deel een boerenpad gebleven en voor een belangrijk deel ge-asfalteerd. Het loopt langs de gaswinning bij Loon op Zand. De hevige regenval van de laatste weken heeft een gedeelte van het pad eigenlijk zo goed als onbegaanbaar gemaakt. Provisorisch wordt er bladafval gedumpt om de belangrijkste gaten te vullen. Dat helpt dus niet.

Vandaag kwam ik een vaste loopster tegen vanuit onverwachte richting. Haar dagelijks rondje heeft ze voortaan maar voorlopig aangepast. Ze gaat niet meer langs het slijk en de bagger van het moddergedeelte. Dat was haar slecht bekomen na een valpartij aldaar, tot bijna in de sloot. Nu maakt ze halve rondjes, heen en weer. En wat moet er met dat baggerdeel gebeuren? Gewoon rondmaken met een paar kuub zand erop en aanstampen.  Simpel eigenlijk: 60m x 3m x 0,3m = ca. 54 kuub stevig zand en het probleem is opgelost.